ઉકળાટ January 21, 2012
Posted by chimanpatel in : કાવ્યો , add a commentક્યાંય આછોય વર્ષાનો ભાર નથી,
એ વાતનો સહુ દિલમાં ઉચાટ છે.
ઋતુનો ન જણાય ક્યાંય રે અણસાર,
ને ગગનમાં ન વાદળનો ગગડાટ છે!
કોના પાપે રે વરસે ન આજ વાદળી,
અનિલની લે’રીએ ખેંચાઇ જે જાય છે.
પશું, પક્ષી ને ધરતીની વેદના,
જોઇનેય નવ એને કંઇ થાય છે!
વેદના વધારીનેય એ તો વરસી ગયો;
ઉકળાટ ઉરનો મારો ઉરમાં જ રહી ગયો !!
૦ ચીમન પટેલ ‘ચમન’
૧૧-૭-‘૬૫
(‘સૌરાષ્ટ સમાચાર’ ના ૨૦/૭/૬૫ ના અંક્માં પ્રગટ)
કેમ સમજાવું!
Posted by chimanpatel in : કાવ્યો , add a commentકેમ સમજાવું !?
કેમ કરીને એને મારે સમજાવું?
મારા દિલની વાત કેમ સમજાવું!
ના સમજે એની સમીપ શું ગાવું;
મારા દિલની વાત કેમ સમજાવું!
પિરસી હોય ભલે પ્રેમથી થાળી ,
ભરી મૂકી છો હોય દુધની ઝાળી,
ભૂખ વગર તે ભોજન શું ખાવું?
મારા દિલની વાત કેમ સમજાવું!
ભલી, ભોળી ને છો હોય ભાગ્યવાન ,
માયાળું મુખડું ને હોય ગોરો વાન,
હેત ઉછીનું થોડું કંઈ લઇ વરસાવું !
મારા દિલની વાત કેમ સમજાવું!
જુગલ જોડી વિના જીવતર ખાળું,
ના જાય જીવન બાંધી મુખ પર તાળું.
અંધકારને છે મારે ઉથલાવી જાવું,
મારા દિલની વાત કેમ સમજાવું!
કંઈ બહારો આવીને જાયછે ચાલી,
નથી દેખાયો ચમનમાં હજીએ માળી!
એકજ મ્યાનમાં બે તલવારને સમા’વું,
મારા દિલની વાત કેમ સમજાવું!
* ચીમન પટેલ “ચમન”
૦૮અપ્રિલ’૬૬ (ભાવનગર)
મે દિલ દીધું ના હોત!
Posted by chimanpatel in : કાવ્યો,હાસ્ય લેખો , add a comment
મેં દિલ દીધું ના હોત!
તું પ્રિયે, મળી ના હોત!
પાંપણના પલકારે મન વશ થયું ના હોત,
તું પ્રિયે, મળી ના હોત!
ઉરના અન્ઘકારને ટાર્યો સ્નેહ જ્યોતથી તારા,
ઝીલી લીધા પાલવમાં દુ;ખ છલકાયા મારા.
જીવન અર્પ્યું ના હોત,
તું પ્રિયે, મળી ના હોત!
ગાજી ઉઠ્યું ઘર મારું કંકણના રણકારથી,
ફૂલ ખીલ્યા ઉપવનમાં તારા સહકારથી.
બહાર ખિલી ના હોત!
તું પ્રિયે, મળી ના હોત!
• ચીમન પટેલ “ચમન” ૧૯/મેં/’૬૫ (ભાવનગર)
